درمان اختلال عملکرد نعوظ
بررسی شیوه های درمان یا کاهش اثرات اختلال نعوظ در مردان
درمان اختلال عملکرد نعوظ
اختلال عملکرد نعوظ هم مانند همه اختلال های عملکرد جنسی نیازمند بررسی همه جانبه و درمان است. همه‌ی علل اولیه و مشکلات ثانویه باید رسیدگی شوند. اشتباه شایع این است که بدون انجام بررسی‌های لازم تنها به تجویز داروهای ایجادکننده‌ی نعوظ اقدام گردیده و مسایل روانشناختی، زناشویی و جسمی بیمار فراموش می‌شوند. از این رو درصد موفقیت درمانی پایین است. در اینجا به تدابیر درمانی گوناگونی که در درمان اختلال نعوظ کاربرد دارند، اشاره شده است:
۱ـ آموزش جنسی(Sexual education):
نخستین گام در درمان همه‌ی اختلال‌های جنسی آموزش جنسی است که بر حسب مورد باید انجام شود. درمان اختلال عملکرد نعوظ نیز از این قاعده مستثنی نیست. فرد باید با چرخه‌ی پاسخ جنسی و اندام‌های تناسلی و نحوه‌ی عملکرد آن‌ها آشنا شود. آلت تناسلی در مردان به صورت استوانه‌ای شکل می‌باشد که از ۳ بافت تو در تو تشکیل شده است. این بافت‌ها اسفنجی شکل هستند و در واقع مانند جَک‌های بادی عمل می‌کنند. به این صورت که حاوی سلول‌هایی می‌باشند که در هنگام تحریک جنسی با ارسال پیام عصبی در بخش استوانه‌ای آلت، اتساع عروق روی می‌دهد و در نتیجه حجم زیادی از خون به فضاهای موجود در بافت نعوظی وارد می‌شود.
اجسام غاری و جسم اسفنجی پرخون و متسع می‌شوند و وریدهای خود را بر روی فاسیای اطراف خود می‌فشارند. به این ترتیب، جریان خون از بافت نعوظی به تعویق می‌افتد و فشار داخلی افزایش یافته و بالا می‌ماند. در نتیجه طول و قطر آلت افزایش می‌یابد و نعوظ حاصل می‌گردد. برای ایجاد نعوظ طی کردن تمام این مراحل لازم است. بنابراین اختلال در هر یک از سیستم‌های مذکور احتمالا سبب ایجاد اختلال نعوظ شود.
۲- تغییر سبک زندگی:
توصیه به تغییر در الگوهای زندگی مانند ورزش منظم، تغذیه‌ی مناسب، کاهش وزن در صورت ابتلا به افزایش وزن، ترک دخانیات، الکل و مواد مخدر، پرهیز از دوچرخه‌سواری طولانی مدت و کاهش منابع استرس.
۳- درمان مناسب مشکلات جسمی:
درمان مناسب مشکلات جسمی همراه مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی و عروقی، چربی بالا، بیماری‌های تیروئید، بیماری‌های کبد، بیماری‌های کلیه، اختلال‌های آناتومیک و پرولاکتین بالا. تغییر داروهای مصرفی بیمار در صورت امکان، برای نمونه جایگزینی داروهای مسدودکننده‌ی بتا (پروپرانولول، آتنولول و متوپرولول) با داروهای مهارکننده‌ی آنزیم آنژیوتانسین (کاپتوپریل و انالاپریل) در درمان فشار خون.
۴- درمان مناسب مشکلات روانشناختی:
درمان مناسب مشکلات روانشناختی همراه مانند اختلال‌های سازگاری، خلقی، اضطرابی، سایکوتیک، اختلال‌های سوماتوفرم و روان‌تنی. روان‌درمانی به شیوه‌های گوناگون بر حسب مورد، شامل حمایتی، شناختی ـ رفتاری و گروهی.
۵- زوج درمانی:
زوج‌درمانی که اهمیت فوق‌العاده‌ای در درمان اختلال‌های جنسی دارد، چنان‌چه مشکل ارتباطی بین زوجین وجود داشته باشد. مشاوره با یک روانشناسِ زوج‌درمانگر مفید خواهد بود.
۶ـ ورزش:
ورزش‌های مربوط به ماهیچه‌های کف لگن (عضلات پوبوکوکسیژئال). جهت آشنایی و تشخیص عضلاتی که باید مورد تمرین قرار دهید، در نوبت بعدی ادرار هنگامی که جریان میانی ادرار برقرار شده است سعی نمایید از طریق انقباض عضلانی جلوی خروج جریان ادرار را بگیرید. سپس مجدداً شروع به ادرار کرده و دوباره جریان ادرار را به طور ارادی قطع کنید. (این تمرین در هنگام ادرار صرفاً به دفعات کم و جهت شناسایی عضلات به کار می‌رود. تکرار آن برای فرد مشکلات طبی به همراه می‌آورد) بدین ترتیب شما عضلات PC را که قصد دارید تمرین دهید جدا نموده‌اید. سپس تمرین انقباض سریع و نگه داشتن عضله در وضعیت انقباض به مدت ۱۰ ثانیه را آغاز نمایید. سپس انقباض طولانی و آهسته‌تر و پیاپی. به این ترتیب این عضلات را منقبض و شل نمایید.
۷ـ تجویز داروها:
- داروهای خوراکی:
- مهارکننده‌های آنزیم فسفودی استراز نوع ۵: سیلدنافیل، تادالافیل و وردنافیل.
- داروهای دیگر شامل یوهمبین، آپومرفین، فنتولامین، ترازودون و غیره.
- داروهای هورمونی:
- تستوسترون در افراد مبتلا به هیپوگنادیسم اولیه.
- گنادوتروپین در افراد مبتلا به هیپوگنادیسم ثانویه.
- شیاف‌های داخل پیشاب‌راهی که بهترین آن پروستاگلاندینE1 یا آلپروستادیل است و در صورت لزوم استفاده‌ی هم‌زمان از حلقه‌های تنگ‌کننده‌ی قاعده‌ی آلت.
- تزریق داخل غاری داروهای گشادکننده‌ی عروق، شامل پاپاورین، فنتولامین و آلپروستادیل.
۸ـ دستگاه وکیوم:
استفاده از دستگاه وکیوم (Vacuum) که با ایجاد خلأ مکش ایجاد می‌کند و سبب تجمع خون و نعوظ آلت تناسلی می‌شود.
۹ـ حلقه‌های فشاری:
حلقه‌های فشاری (Constriction ring) برای افرادی مناسب است که به نعوظ می‌رسند، ولی توانایی حفظ آن را برای مدت مورد نیاز جهت همبستری ندارند.
۱۰ـ درمان‌های جراحی:
- جراحی عروق: بازسازی عروق، جراحی انسداد وریدی
- جراحی پروتز آلت: پروتزهای خم شونده یا نیمه جامد پروتزهای قابل اتساع (دوتکه‌ای و سه‌تکه‌ای)
درمان جراحی پروتز آلت آخرین گام درمانی است و در صورتی انجام می‌شود که هیچ یک از درمان‌های پیشین مؤثر نباشند. در تمام درمان‌های اختلال عملکرد نعوظباید توجه داشت که نعوظ آلت تناسلی بدون تحریک جنسی ایجاد نخواهد شد. نشستن بر روی صندلی و نگاه کردن و منتظر شدن برای ایجاد نعوظ خود به خودی نتیجه‌ای جز شکست در بر نخواهد داشت. در کنار استفاده از روش‌های درمانی باید تحریکات جنسی لازم نیز صورت گیرد.
توصیه‌هایی برای مردان مبتلا ناتوانی جنسی
- گفتگو با همسر در مورد نگرانی‌ها
- فعالیت جنسی منظم
- اجتناب از مصرف سیگار، مواد مخدر و الکل
- انجام فعالیت جنسی در زمان اوج انرژی
- وضعیت‌هایی که جریان خون لگن را افزایش می‌دهد مانند قرار گرفتن بر روی همسر
- مشارکت منظم در فعالیت‌های فیزیکی که سبب افزایش جریان خون لگنی می‌شود، مانند قدم زدن
- افزایش میل به فعالیت جنسی از طریق استفاده از تماس پوستی، ماساژ، ایجاد تحریک جنسی (موزیک، بوی خوش و غیره)
استفاده از کرم تقویت نعوظ پولونکس در ایجاد نعوظ قوی و پایدار بسیار موثر است.
